Kabul Edilmekten Çok Kabul Etmeye Çalışın

Ne yazık ki, birçoğumuz düşüncelerimizde ve bu düşünceler hakkındaki duygularımızda ikamet ediyoruz. Bunun doğal bir hareket olabileceğini varsayalım. Ayrıca herkesin ne anladığımızı anladığını varsayıyoruz. Hepimiz için doğru olsun - diğer herkes için doğru olmalı.

Ya da en azından argümanlarımızın mantıklılığını görmeye başlayabilmeli ve yeterli ikna ile düşünce sürecinize gelmelidirler. Mantık görmeyecek biriyle karşı karşıya kaldıktan sonra daha ağır bir şey bulamayacaksınız. Bununla birlikte, mantık esas olarak kendi içlerinde başkaları için etkili olmayan inançlarımız ve inançlarımızdır. Birçok insan, kendi mahkumiyetlerinde hapsedildiklerini fark etmeden başkalarını belirli doktrinleri ve dogmalarıyla 'dönüştürmek' için çok zaman harcıyor. Başkalarına yardım etmek gerçekten insan doğasıdır. 'İnsanları kurtarmak' ve onlara ışık görmelerine yardım etmek 'istiyorsunuz.

Bunun arabayı atın önüne koyduğuna inanıyorum.

Aslında başkalarına yardım etmek istiyorsak, onları kabul etmeye çalışmalıyız çünkü onları geliştirmeye gerek kalmazlar. Ziyaretçilerin açıklamaya ve ikna etmeye ve izin vermeye çalışmayı unutun. Görüşlerimizi koruyoruz ve insanların onlara güvende olduğunu unutuyoruz. Herkes her şeye karar verirse gezegenin nasıl olacağını düşünün. Yaşamak son derece sıkıcı ve sıkıcı bir yer olacak.

İnsanları bu gönül rahatlığından sallamamız ve onları "gerçek" etrafında uyandırmamız gerektiğini düşünen birçok kişi var. İnsanlar bir şeyleri görme yöntemleriyle gelmedikçe, türümüzün varlığının riske ulaştığını düşünüyorlar. Bu insanlara "kaos tüccarları" diyorum. Başarmanız gereken tek şey, onları işte görmek için gece haberlerini izlemek. Kalam ve felaketin korkunç raporları her yerde. Hiçbir şekilde endişe için bir neden olmadığını öne sürmüyorum ama aslında şeylerin (ve örneğin, işimiz veya hayatımız hakkında) ile ilgili bir şey yapabileceğimiz tek yolun ne zaman olduğunu öneriyorum. Yaşam hakkındaki kendi özgürlüğümüzü ve netliğimizi kazandık. Direnen şeyin devam ettiği belirtiliyor.

Bir şeylerin yapılması gerektiğinde ve insanların yollarını değiştirmesi gerektiğinde ısrar ederek, bu sorunu daha fazla güç veriyoruz. İstediğimiz için bu muhalefet hissini taşımamız gerçekten bizim seçimimizdir, ancak belki de erimeye direnişe izin vererek, yaşamlarımızın içinde reaktif olmak yerine aktif olabilecek bir konumdayız.

Görmezden gelmeyi seçin. Kendinizi dava için tartışırken ve başkalarının direnişiyle sonuçlanırsanız, onları ikna etmek için dürtü kapatmayı ve onları kabul etmek için çaba sarf etmeyi seçin. Bu kolay değil. Aslında, bazen bunu kabul etmek düpedüz imkansız olabilir; Tamamen aptallık olarak algıladığımız; Başkasının gerçekliği mi? Fakat başkasının kabulü ile elde etmek için durduğumuz şey, onları bir şey yapmaya motive eden şeylerin yaptıkları için daha net bir bilgidir. Bu anlayış olmadan, daha fazla sürtünme ve antagonizm üretiyoruz ve çok az şey başarıyoruz. Paradoks, bir şeyleri daha yüksek bir şekilde değiştirmek istediğinizde, hiçbir şeyi değiştirmeye çalışmayarak başlamalıyız ve her şeyin henüz kavrayamayabileceğimiz veya güven veremeyeceğimiz, ancak nasıl kabul edeceğimizi anlayabildiğimiz için olduğunu kabul etmeliyiz.